او امروز نیست! جان به جان آفرین تسلیم کرده است!
چند سال پیش رفت پیش بچه هاش.
اگر یک سرباز صفر، در راه دفاع از کشور کشته شود، عنوان شهید و یک درجه به او می دهند….
اگر یک سرگرد، یک سروان، یک سرتیپ …که الحمدلله درجه و جایگاه و رتبه و حقوق و …
اگر یک فوتبالیست، عادی عادی فوت کند، استادیوم پر می شود از روبان مشکی و بازی به نام و یاد او و …
اگر یک مقام سیاسی، مادرش بمیرد، همه دولت عزادار می شود و همه جامه سیه بر تن می کنند!
و وای که اگر خودش بمیرد! حالا چه تصادف چه … می شود درگذشت شهادت گونه!
اگر یک آقازاده به هر دلیل، جان بدهد، پیام تسلیت پشت سر هم روزنامه ها و خبرگزاریها را خفه می کند.
اگر مادر فلان کس بمیرد، تمام اخبار شبکه های مختلف در وصف و سوگش می نالند!
فلان خانم هنرپیشه یا مجری که حامله می شود، می شود تیتر اخبار!
ولی اگر مادر ۳ شهید، که ۳ بار داغ جگرگوشه هایش را دیده است، بمیرد، هیچکس خبردار نمی شود!
خبردار هم که بشوند، خودشان را به آن راه می زنند!
برای تشعییش وقت ندارند!
چون جلسه مهمی دارند!
وای بر ما!
