«گویی او را با چشم خود می بینم که در نزدیکی نجف از وادی السلام عبور کرده، به سوی مسجد سهله پیش می رود در حالی که بر اسب دست و پا سفیدی سوار است که پیشانی سفید و درخشنده ای دارد، و همه درخشندگی آن را چون چراغ و ستاره می بینند و او در آن حال دعا می خواند…»
پی نوشت : «مهدی (علیه السلام) بر اسب دست و پا سفیدی سوار است»
این عنوان که در دومین فراز بشارت کتاب «اوپانیشاد» آمده است که در حدیث فوق بدان اشاره گردید .
همچنین در کتاب «اوپانیشاد» که یکی از کتب معتبره و از منابع هندوها به شمار می رود، بشارت ظهور مهدی موعود (علیه السلام) چنین آمده است:
«این مظهر ویشنو (مظهر دهم) در انقضای کلّی یا عصر آهن، سوار بر اسب سفیدی، در حالی که شمشیر برهنه درخشانی به صورت ستاره دنباله دار در دست دارد ظاهر می شود، و شریران را تماماً هلاک می سازد، و خلقت را از نو تجدید، و پاکی را رجعت خواهد داد… این مظهر دهم در انقضای عالم ظهور خواهد کرد».
۱ دیدگاه
بلاک: منجی در آیین هندو