حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: مهدی (عج) از من است دارای پیشانی بلند و نورانی و بینی نازک که پشتش اندکی برآمدگی دارد.(یوم الخلاص ص ۷۵):قال رسول الله (ص): «المهدی منی، اجلی الجبهه، اقنی الأنف».

(یوم الخلاص ص ۷۵):قال رسول الله (ص): المهدی من ولدی، وجهه کالقمر الدری، حسنه مستدیره، اللون لون عربی و الجسم جسم اسرائیلی.
رسول خدا (ص) فرمود: مهدی (عج) از فرزندان من است چهره‏اش چون ماه درخشان و صورت گرد و زیبایی است رنگ او رنگ عربی و بدنش بدن اسرائیلی است.
(یوم الخلاص ص ۷۵):
قال رسول الله (ص): (فی المهدی) وجهه کالدینار، اسنانه کالمنشار، و سیفه کحریق النار.
رسول الله (ص) درباره‏ی مهدی فرمود: چهره‏اش مانند دینار سفید دندانهایش همچون اره و شمشیرش مانند آتش سوزان است.
(یوم الخلاص ص ۷۶):
قال رسول الله (ص): المهدی طاووس اهل الجنه، علیه جلا بیت النور.
رسول اکرم (ص) فرمود: مهدی (عج) طاووس اهل بهشت است بر او پرده‏های نور باشد.
(یوم الخلاص ص ۷۶):
قال امیرالمؤمنین (ع): المهدی اقبل اجعد، هو صاحب الوجه الاقمر، و الجبین الازهر، صاحب الشامه و العلامه. العالم الغیور المعلم المخبر بالاثار.
حضرت امیرالمؤمنین (ع) فرمود: مهدی (عج) روشن و خوشرو و موی مجعد دارد. دارای چهره چون ماه و پیشانی درخشان است صاحب خال و علامت است دانشمند غیرتمند و آموزگاری است که خبر از آثار می‏دهد.
(یوم الخلاص ص ۷۷):
قال امیرالمؤمنین (عج): حسن الوجه، حسن الشعر، یسیل شعره علی منکبیه، ونور وجهه یعلو سواد لجبته.
حضرت امیرالمؤمنین (ع) فرمود: «مهدی (عج)» زیبارو و زیبا مو است موی سرش بر شانه‏هایش ریخته و نور چهره‏اش بر سیاهی محاسنش برتری دارد.
(یوم الخلاص ص ۷۹):
قال الباقر (ع): مشرف الحاجبین، غائر العینین من سهر اللیالی، بوجهه اثر.
حضرت امام باقر (ع) فرمود: «مهدی (عج)» دارای ابروان پیوسته و چشم‏ها بر اثر بیداری شبها به گودی فرورفته در چهره مبارکش اثر نمودار است.
(یوم الخلاص ص ۷۷):
قال امیرالمؤمنین (ع): یخرج رجل من ولدی فی اخر الزمانه، ابیض مشرب حمره. مبدح البطن (واسعها) عریض الفخذین، عظیم مشاش المنکبین، بظهره شامتان. شامه علی لون جلده، و شامه علی شبه شامه النبی (ع).
حضرت امیرالمؤمنین (ع) فرمود: مردی از فرزندان من در آخرالزمان خروج می‏کند سپید رنگ متمایل به سرخی دارای شکم وسیع و رانهای پهن و استخوانهای شانه‏ها بزرگ در پشتش دو خال است یک خال برنگ پوست بدن و خالی هم مشابه خال حضرت رسول اکرم (ص).
(یوم الخلاص ص ۷۸):
قال الحسین (ع)، تعرفون المهدی بالسکینه و الوقار، و بمعرفه الخلال و الحرام،
و بحاجه الناسی الیه، و لا یحتاج الی احد.
حضرت امام حسین (ع) فرمود: مهدی (عج) را می‏شناسید به سکینه و سنگینی و بشناخت عدل و حرام و به نیازمندی مردم به او و بی نیازی او از همه کس.
(یوم الخلاص ص ۷۹):
قال الباقر (ع): بالقائم علامات: داء الحزاز برأسه (القشره) و شامه تحت کتفه الا یسر تحت کنفیه و رقه مثل الاس.
حضرت امام باقر (ع) فرمود: قائم (عج) علامت و نشانه‏ها دارد: شوره سر و خالی در زیر شانه‏ی چپ دارد و در زیر دو شانه‏اش ورقه‏ای مانند آس است.
(یوم الخلاص ص ۸۱):
قال الصادق (ع) «فی المهدی»: لیس بالطویل الشامخ، و لا بالقصیر اللازق (اللاصق) بل مربوع القامه، مدور الهامه، واسع الصدر، صلت الجبین (بارزه) مقرون الحاجبین، علی خده الایمن خال کانه فتات المسک علی رضراخته العنبر.
حضرت امام صادق (ع) درباره‏ی حضرت مهدی (عج) فرمود: نه بسیار بلند قد و نه کوتاه اندام است بلکه چهارشانه و جمجمه‏اش گرد و سینه‏اش وسیع و گشاده و پیشانی بلند و ابروان پیوسته دارد و بر گونه‏ی مبارک راستش خالی است گویی خرده مشک بر خرده عنبر پاشیده.
(عقدالدرر ص ۲۲۶):
عن ابی‏هریره قال: یبایع المهدی بین الرکن و المقام، لا یوقظ نائما و لا یهریق دما.
بروایت از ابوهریره گفت با حضرت مهدی بین رکن و مقام بیعت می‏شود بطوریکه هیچ خفته‏ای بیدار نگردد و خونی در این بیعت ریخته نمی‏شود.
(بحار ج ۵۲ ص ۳۱۹):
قال الصادق (ع): ان ابی «ای الباقر» لبس درع رسول الله (ص) و کانت تسحب علی الارض و انی لبستها فکانت و کانت، و انها تکون من القائم کما کانت من رسول الله (ص) مشمره ترفع نظاقها بحلقتین، و لیس صاحب هذا الامر من جاز اربعین.
امام صادق (ع) فرمود: پدرم «یعنی امام باقر (ع)» زره رسول اکرم (ص) را پوشید و بر
زمین کشیده می‏شد و من آنرا پوشیدم همانگونه بود ولی در تن قائم (ع) باشد که در بدن رسول خدا (ص) بود دامن بالا زده گویی کمربندش با دو حلقه بالا رفته و صاحب الامر (ع) در قیافه از مرد چهل ساله تجاوز نمی‏کند.
(یوم الخلاص ص ۸۲):
قال کعب الأخبار: ان القائم المهدی من نسل علی، اشبه الناس بعیسی بن مریم خلقا و خلقا و سیماء و هیبه. یعطیه الله عزوجل ما اعطی الأنبیاء و یزیده و یفضله.
کعب الاخبار گوید: همانا قائم مهدی (عج) از نسل امیرالمؤمنین علی (ع) شبیه‏ترین مردم از لحاظ خلقت و اخلاق و سیما و هیبت به عیسی بن مریم (ع) می‏باشد خدای عزوجل آنچه به پیغمبران (ع) بخشیده به او بیشتر و برتر می‏بخشد.
(عقدالدرر ص ۲۵):
عن ابی‏سعید الخدری قال: قال رسول الله (ص): منا الذی یصلی عیسی بن مریم خلفه.
بنقل از ابوسعید خدرری (ع) گفت: رسول الله فرمود: کسی که عیسی بن مریم (ع) در پشت سرش نماز خواند از ما است.
(یوم الخلاص):
قال محیی الدین بن العربی: یشبه رسول الله فی الخلق، و ینزل عنه فی الخلق، اذ لا یکون احد مثل رسول الله (ص) فی اخلاقه.
محیی الدین بن عربی گوید: مهدی (عج) در خلقت شبیه رسول اکرم (ص) است ولی در اخلاق پایین‏تر از آن حضرت می‏باشد زیرا هیچکس به پایه‏ی اخلاق رسول خدا نمی‏رسد.
(عقدالدرر ص ۴۱):
عن ابی‏جعفر محمد بن علی الباقر (ع): قال: سئل امیرالمؤمنین (ع)، عن صفه المهدی (عج)، فقال: هو شاب مربوع، حسن الوجه، یسیل شعره علی منکبیه، یعلو نور وجهه سواد شعره و لحیته و رأسه.
امام ابی‏جعفر باقر (ع) فرمود: از امیرالمؤمنین (ع) صفت حضرت مهدی (عج) را پرسیدند فرمود: او جوانی چهارشانه و زیبا رو است موی سرش بر شانه‏هایش ریخته
نور چهره مبارکش بر سیاهی موی سر و صورتش برتری دارد.
(عقدالدرر ص ۴۱):
عن الحارث بن المغیره النضری، قال: قلت لابی‏عبدالله الحسین بن علی (ع): بای شیی یعرف الامام المهدی؟ قال: بالسکینه و الوقار. قلت: و بای شیی؟ قال: بمعرفه الحلال و الحرام و بحاجه الناس الیه، و لا یحتاج الی احد.
بنقل از حارث بن مغیره نضری گفت: از حضرت ابی‏عبدالله امام حسین بن علی (ع) پرسیدم به چه چیزی امام مهدی شناخته می‏شود؟ فرمود: به آرامش و سنگینی عرض کردم: و به چه چیز دیگر؟ فرمود: بشناخت حلال و حرام و به نیازمند بودن مردم به آن حضرت و نیازمند نبودن حضرت به کسی.
(عقدالدرر ص ۱۵۵):
عن ابی‏سعید الخدری، ان رسول الله (ص) قال: یخرج المهدی فی امتی، یبعثه الله عیانا للناس، یتنعم الأمه، و تعیش الماشیته و تخرج الارض نباتها و یعطی المال صحاحا.
بنقل از ابوسعید خدری ره: حضرت رسول اکرم (ص) فرمود: مهدی (عج) در امت من خروج می‏کند خدای تعالی او را برمی‏انگیزد تا فریادرس مردم باشد. امت برخوردار از نعمت شوند و چارپایان زندگی کنند و زمین روئیدنی‏های خود را برون می‏دهد «مهدی (عج)» مال را میان مردم مساوی تقسیم می‏کند.
(اثبات الهداه ج ۳ ص ۵۴۰ و یوم الخلاص ص ۳۷۹):
قال الباقر (ع): اذا قام مهدینا اهل البیت، قسم بالسویه و عدل بالرعیه (و فصل و القضیه) فمن اطاعه فقد اطاع الله، و من عصاه فقد عصی الله.
حضرت امام باقر (ع): هنگامی که مهدی (عج) ما اهل بیت (ع) قیام کند مال را مساوی تقسیم کند و عدالت را در میان رعیت برقرار سازد و در احکام و قضایا حکومت عدل فرماید پس هر کس اطاعتش کند خدای تعالی را اطاعت کرده و هر که نافرمانی کند نافرمانی خدای کرده.
(سنن ابی‏داود ج ۴ ص ۱۵۴ و اثبات الهداه ج ۳ ص ۶۰۴ و کشف الغمه ج ۲ ص ۴۳۷):
عن ابی‏سعید الخدری قال: سمت رسول الله (ص) یقول المهدی منی اجلی

الجبهه، اقنی الأنف یملاء الأرض عدلا و قسطا کما ملئت جورا و ظلما، و یملک سبع سنین.
بنقل از ابوسعید خدری (ره) گفت: از رسول خدا (ص) شنیدم می‏فرمود: مهدی (عج) از من است با پیشانی درخشان و بینی نازک که اندکی برآمدگی داشته باشد زمین را پس از آنکه پر از ظلم و جور شده پر از عدل و داد فرماید و هفت سال حکومت کند.
(بحار ج ۵۱ ص ۹۵ و کشف الغمه ج ۲ ص ۴۶۹):
عن حذیقه قال: قال رسول الله (ص): المهدی (عج) رجل من ولدی لونه لون عربی و جسمه جسم اسرائیلی، علی خده الایمن خال، کانه کوکب دری، یملاء الارض عدلا کما ملئت جورا، یرضی فی خلافته اهل الأرض و اهل السماء الطیر فی الجو.
بنقل از حذیقه (ره) گفت: رسول‏الله (ص) فرمود: مهدی (عج) مردی از فرزندان من است رنگ او رنگ عربی و بدنش بدن اسرائیلی و بر گونه‏ی راستش خالی رسته همچون ستاره‏ی درخشان زمین را پس از آنکه لبریز از ظلم شده باشد پر از عدل کند اهل زمین و آسمان و پرندگان هوا در خلافتش راضی باشند.
(کشف الغمه ج ۲ ص ۴۶۹):
عن ابی‏سعید الخدری (رض) عن النبی (ص): فرمود: مهدی (عج) از ما اهل بیت (ع) و مردی از امت من باشد دارای بینی بلند است زمین را همچنانکه سرشار از ظلم شده پر از عدل کند.
(سفینه البحار ج ۲ ص ۶۵۷ و بحار ج ۵۱ ص ۳۵):
عن ابی‏جعفر (ع) عن ابیه عن جده (ع) قال: قال امیرالمؤمنین (ع) علی المنبر یخرج رجل من ولدی فی آخر الزمان ابیض مشرب حمره مبدح البطن عریض الفخذین عظیم مشاش المنکبین بظهره شامتان علی لون جلده و شامه علی شبه شامه النبی (ص) له اسمان یخفی و اسم یعلن فاما الذی یخفی فاحمد و اما الذی یعلن فمحمد فاذا هز رایته اضاء لها له ما بین المشرق و المغرب و وضع
یده علی رؤس العباد فلا یبقی مؤمن الا صار قلبه اشد من زبر الحدید و اعطاه الله قوه أربعین رجلا و لا یبقی میت الا دخلت علیه تلک الفرحه فی قلبه و فی قبره و هم یتزاورون فی قبورهم و یتباشرون بقیام القائم (عج).
حضرت امام باقر (ع) از پدر و جد بزرگوارش (ع) از حضرت امیرالمؤمنین (ع) که بر روی منبر می‏فرمود. مردی از فرزندانم در آخرالزمان خروج کند با این اوصاف: رنگش سفید مایل به سرخی و شکمش بزرگ و رانهایش پهن استخوانهای شانه‏هایش بزرگ در پشتش دو خال و جود دارد یک خال برنگ پوست بدنش و یک خال مشابه خال رسول اکرم (ص) دارای دو اسم است اسمی پنهان و اسمی آشکار آن اسم که پنهان است احمد باشد و اسمی که آشکار است محمد و چون پرچم خود را به اهتزاز درآورد میان شرق و مغرب برای او روشن گردد. و دست مبارک بر سر بندگان گذارد در نتیجه هیچ مؤمنی باقی نماند جز آنکه قلبش از پاره‏ی آهن سخت‏تر گردد و خدای تعالی به او نیروی چهل مرد عطا فرماید و هیچ مرده‏ای باقی نمی‏ماند جز آنکه شادی در قلب و در قبرش بر او داخل گردد و مردگان در درون قبر بدیدار یکدیگر شتابند و به قیام قائم (عج) اظهار شادمانی کنند.
(اثبات الهداه ج ۳ ص ۵۳۹):
عن الحارث الاعور الهمدانی قال: قال امیر المؤمنین (ع): بابی ابن‏خیره الأماء یعنی القائم من ولده یسومهم خسفا و یسقیهم بکاس مصبره و لا یعطیهم الا السیف الی ان قال: لا یکف عنهم حتی یرضی الله.
به نقل از حارث اعور همدانی (ره) گفت: حضرت امیرالمؤمنین (ع) فرمود: پدرم فدای فرزند بهترین کنیزان «یعنی حضرت قائم» از فرزندانش که در دشمنان نشانه‏های ذلت را آشکار می‏کند و با جام تلخ سیرابشان فرماید و جز شمشیر چیزی به آنها ندهد تا آنجا که فرمود: از آنها دست برنمی‏دارد تا خدا راضی کند.
(بحار ج ۵۱ ص ۱۴۳ و کمال الدین و تمام النعمه ص ۳):
عن المفصل بن عمر قال: دخلت علی سیدی الصادق جعفر بن محمد (ع) و قلت یا سیدی لو عهدت الینا فی الخلف من بعدک فقال لی یا مفضل الامام من بعدی موسی ابنی و الخلف المأمول المنتظر من خرج من ولد الحسن بن علی بن محمد
علی بن موسی.
به نقل از مفضل به عمرگفت:به خدمت مولایم حضرت امام صادق (ع) عرض کردم: ای سرور و مولای من چه خوب است که جانشین و امام بعد از خودت را به ما می‏فرمودی؟ فرمود: ای مفضل امام پس از من فرزندم موسی (ع) است و خلفی که مورد انتظار همه‏شان کسی است که از فرزندان امام حسن بن علی بن محمد بن علی بن موسی (ع) است.
(اعیان الشیعه ج ۲ ص ۵۱):
عن ابی‏سعید الخذری عن النبی (ص): ان فی امتی المهدی یخرج یعیش خمسا او سبعا او تسعا.
به نقل از ابوسعید خدری (ره) از حضرت رسول اکرم (ص) فرمود: همانا در امت من مهدی (عج) است که خروج می‏کند و پنج یا هفت یا نه سال زندگی می‏نماید.
(اثبات الهداه ج ۳ ص ۵۳۸):
عن الحسین بن علی (ع) قال: جاء رجل الی امیرالمؤمنین (ع) فقال: یا امیرالمؤمنین نبئنا بمهدیکم هذا، فقال، اذا درج الدارجون و قل المؤمنون و ذهب المجلبون فهناک فقال الرجل: یا امیرالمؤمنین فممن الرجل به قال: من بنی هاشم، ثم ذکر جمله من اوصافه الی ان قال: ثم رجع الی صفه المهدی فقال: او سعکم کهفا و اکثرهم علما و اوسعکم رحما.
حضرت سیدالشهدا و حسین بن علی (ع) فرمود: مردی به خدمت حضرت امیرالمؤمنین (ع) رسید و عرض کرد: یا امیرالمؤمنین (ع) مرا از مهدی (عج) خودتان، خبر گردان، فرمود: وقتی که منقرض شوند و مؤمنان اندک گردند و گردآورندگان بروند (شاید منظور حق جویان باشد) در این موقع (ظهور مهدی است) آن مرد عرض کرد: یا امیرالمؤمنین (ع) او از کدام خاندان است؟ فرمود: از بنی‏هاشم باشد سپس امام (ع) جمله‏ای از اوصاف مهدی (عج) را بیان کرد و آنگاه فرمود: او پناهگاهی وسیعتر از شما است و علمش از ائمه شما بیشتر و رحم او از همه شما گسترده‏تر می‏باشد.
(اثبات الهداه ج ۳ ص ۵۳۸):
عن ابی‏وائل قال: نظر علی (ع) الی الحسین فقال: ان ابنی هذا سید کما سماه رسول الله (ص) و سیخرج الله من صلبه رجلا باسم نبیکم یشبهه فی الخلق یخرج علی حین غفله من الناس و اماته للحق، و اظهار للجور و الله لو لم یخرج لضربت عنقه یفرح لخروجه اهل السماء و سکانها و هو رجل اجلی الجبین اقنی الأنف ضخم البطن اذبل الفخذین بفخذه الیمنی شامه افلج الثنایا یملاالأرض عدلا کما ملئت ظلما و جورا.
به نقل از ابی‏وائل گفت: حضرت امیرالمؤمنین (ع) به فرزند ارجمندش حضرت امام حسین (ع) نظر کرد و فرمود: این پسرم همچنانکه حضرت رسول اکرم (ص) او را نام گذاشت سید است و بزودی خدا از صلب او مردی را که به نام پیغمبر (ص) شما باشد خارج می‏سازد که در خلقت و اخلاق مشابه رسول خدا (ص) باشد خروج کند در حالی که مردم عاصی و حق از میان رفته و ظلم و ستم آشکار باشد گردنش را می‏زنم و بخاطر خروج او ساکنان آسمان خوشحال شوند و او مردی است دارای پیشانی گشاده و نورانی و بینی نازک و دراز و اندکی برآمده و دارای شکم بزرگ و رانهای پهن در ران راستش خالی وجود دارد و دندانهای ثنایایش گشاده زمین را پس از اینکه پر از ظلم شده باشد پر از عدل و داد کند.
(اثبات الهداه ج ۳ ص ۶۰۴):
الثعلبی فی تفسیر «حم عسق» باسناده قال: سین سناء المهدی، و قاف قوه عیسی حین ینزل فیخرب البیع و یقتل النصاری.
ثعلبی در تفسیر: «حمعسق» بسند خود گوید: سین سناء و نور مهدی (عج) است و قاف قوه عیسی (ع) باشد هنگامی که نازل می‏شود کلیسا را ویران سازد و مسیحیان را بقتل رساند.
(اثبات الهداه ج ۳ ص ۶۰۴):
من تفسیر الثعلبی فی قصه اصحاب الکهف و رواه عن النبی (ص): ان المهدی (عج) یسلم علیهم فیحییهم الله له.
تفسیر ثعلبی در داستان اصحاب کهف از رسول اکرم (ص) روایت کرده که
مهدی (عج) به اصحاب کهف سلام گوید و آنان را خدا برای مهدی (عج) زنده کند.
(اثبات الهداه ج ۳ ص ۶۲۱):
ذکر الله قطنی فی سننه عن جابر عن محمد بن علی قال: ان لمهدینا ایتین لم یکونا متد خلق الله السموات و الارض، ینکسف القمر اول لیله من رمضان او تکسف الشمس فی النصف منه، و لم یکونا منذ خلق الله السمواتت والارض.
«رقطنی در سنن خود از جابر از حضرت امام باقر (ع) روایت کرده فرمود: همانا مهدی ما دو علامت دارد از روزی که خدا آسمانها و زمین را آفریده آن دو علامت نبوده؛ در اول رمضان مبارک و آفتاب در نیمه‏ی همان ماه گرفته می‏شود که این دو از زمانی آسمانها و زمین خلق شده نبوده است.»
(اعیان الشیعه ج ۲ ص ۵۲):
عن ابی‏امامه الباهلی فی حدیث فقال له رجل من عبدالقیس یقال له المستورد بن غیلان یا رسول الله من امام الناس یؤمئذ قال: المهدی من ولدی ابن‏اربعین سنه کان وجهه کوکب دری فی خده الایمن خال اسود علیه عباءتان قطرینا کانه من رجال بنی‏اسرائیل یستخرج الکنوز و یفتح مدائن الشرک.
به نقل از ابی‏امامه باهلی در ضمن حدیثی آورده مردی از قبیله عبدالقیس به نام مستوردین غیلان به حضرت رسول اکرم (ص) عرض کرد: یا رسول الله (ص) امام مردم در آن زمان چه کسی باشد؟ فرمود: مهدی (عج) از فرزندان من سن چهل سالگی گوئی صورتش چون ستاره درخشان می‏درخشید در گونه راستش خالی سیاه باشد دو عبای قطری بر دوش دارد. گویی از مردان بنی‏اسرائیل است گنجها بیرون کشد و شهرهای مشرکان را بگشاید.
(اعیان الشیعه ج ۲ ص ۵۲):
عن ابی‏نصره کنا عند جابر (الی ان قال) قال رسول الله (ص): یکون فی اخر امتی خلیفه یحثوالمال حیثا لا یعده عدا.
به نقل از ابی‏نضره گفت: ما در نزد جابر بن عبدالله انصاری (ره) بودیم (تا آنجا که گفت) حضرت رسول اکرم (ص) فرمود: در آخر امت من خلیفه و جانشین باشد که مال را فراوان و زیاد بطوریلکه شمارش ننماید.
(اعیان الشیعه ج ۲ ص ۵۲):
عن ابی‏سعید الخدری قال رسول الله (ص): من خلفائکم خلیفه یحثو المال حیثا لا یعده عدا.
به نقل از ابی‏سعید خدری (ره) گفت: رسول خدا (ص) فرمود: از خلفای شما خلیفه‏ای باشد که مال را فراوان و بدون حساب دهد.
(بحار ج ۵۱ ص ۳۶):
عن ابی‏جعفر (ع) قال: ان العلم بکتاب الله عزوجل و سنه نبیه (ص) ینبت فی قلب مهدینا کما ینبت الزرع عن احسن نباته، فمن بقی منکم حتی یلقاه فلیقل حین یراه: السلام علیکم یا اهل بیت الرحمه و النبوه و معدن العلم و موضع الرساله و روی ان التسلیم علی القائم (عج) ان یقال: السلام علیک یا بقیه الله فی ارضه.
حضرت امام باقر (ع) فرمود: همانا علم به کتاب خدا و سنت پیغمبرش (ص) در قلب مهدی ما (عج) می‏رویاند همچنانکه زراعت بهترین روئیدنی خود را می‏رویاند پس هر کس از شما باقی ماند و او را دیدار کند بهنگام دیدارش بگوید: سلام بر شما ای اهل بیت رحمت و پیامبری و معدن علم و جایگاه رسالت و روایت شده که سلام کردن بر قائم (عج) اینگونه است: سلام بر تو ای بقیه خدا در زمین.
(بحار ج ۵۱ ص ۳۷):
عن عبد الاعلی بن حصین الثعلبی، عن ابیه قال: لقیت اباجعفر محمد بن علی (ع) فی حج او عمره فقلت له: کبرت سنی و دق عظمی فلست اذری یقضی لی لقاؤک ام لا؟ فاعهد الی عهد و اخبرنی متی الفرج؟ فقال: ان الشرید الطرید الفرید الوحید، الفرد من اهله الموتور بوالده المکنی بعمه هو صاحب الرایات و اسمه اسم نبی، فقلت: اعد علی فدعا بکتاب ادیم او صحیفه فکتب فیها.
به نقل از عبدالاعلی بن حسین ثعلبی از پدرش گفت: حضرت امام باقر (ع) را در حج یا عمره زیارت کرده و عرض نمودم: من پیر شده‏ام و استخوانهایم کوفته گشته نمی‏دانم زیارت تو نصیبم می‏شود یا نه؟ با من عهدی کن و باخبرم ساز که فرج آل محمد در چه وقتی است؟ فرمود همانا آواره‏ی دو و مانده‏ی فرد تنها و جدا شده از کسانش که انتقام خون بنا حق ریخته پدرش را نگرفته و مکنی و کنیه عمویش می‏باشد
و صاحب پرچم‏ها و هم نام پیغمبر (ص) است عرض کردم این اوصاف را بار دگر برای من بیان کن حضرت پوست پاره یا صحیفه‏ای خواست و آنچه فرموده بود بر آن نوشت.
(بحار ج ۵۱ ص ۴۰):
عن ابن‏بکیر، عن حمران قال: قلت لابی‏جعفر (ع): جعلت فدک انی قد دخلت المدینه و فی حقوی همیان فیه الف دینار و قد اعطیت الله عهدا اننی انفقها ببابک دینارا دینارا او تجیبنی فیما اسئلک عنه فقال: یا حمران سل تجب و لا تبعض دنا نیرک فقلت: سألتک بقرابتک من رسول الله انت صاحب هذا الامر و القائم به؟ قال: لا، قلت فمن هو بابی انت و امی؟ فقال: ذاک المشرب حمره، الغائر العینین المشرف الحاجبین عریض ما بین المکبین، برأسه حزاز، و بوجهه اثر رحم الله موسی.
بنقل از ابن بکیره (ره) از حمران گفت: به حضرت امام باقر (ع) عرض کردم: فدایت شوم من داخل مدینه منوره شدم و در درون همیانم هزار دیناز است و با خدا عهد کرده‏ام که آنرا دینار دینار در جلو در خانه‏ات انفاق کنم یا آنچه می‏پرسم جوابم فرمائی حضرت فرمود: ای عمران بپرس و پاسخ بشنو و دینارهای خود را پراکنده مکن عرض کردم ترا قسم می‏دهم به حق قرابتی که با حضرت رسول اکرم (ص) داری آیا صاحب و قائم امر تو می‏باشی؟ فرمود: آن سفید چهره‏ای که برخی متمایل است و دو چشمش (از کثرت عبادت) به گودی فرو رفته و ابروانش پیوسته و میان دو شانه اش پهن و در سرش شوره و در صورتش علامتی موجود است.
(الغیبه للع الطوسی ص ۲۸۲):
عن عبدالله بن مسعود قال: قال رسول الله (ص) لا تذهب الدنیا حتی یلی امتی رجل من اهل بیتی یقال له المهدی.
به نقل از عبدالله بن مسعود گفت: رسول خدا (ص) فرمود: دنیا بپایان نمی‏رسد تا ولایت و حکومت امت من را مردی از اهل بیت من بنام مهدی (عج) عهده دار گردد.
(بحار ج ۵۱ ص ۱۱۵):
عن الحسین بن علی (ع) قال: جاء رجل الی امیرالمؤمنین (ع) فقال له: یا امیرالمومنین نبئنا بمحدیکم هذا؟ فقال: اذا درج الدارجون، و قل المؤمنون و ذهب المجلبون فهناک، فقال: یا امیرالمؤمنین علیک السلام ممن الرجل؟ فقال: من بنی هاشم من ذروه طود الغرب و بحر مغیضها اذا وردت، و مجفو اهلها اذا اتت، و معدن صفوتها اذاا کتدرت لا یجبن اذا لمنا یا هلعت، و فی بعض النسخ و لا یجور اذا المؤمنون اکسفت و لا ینکل اذا الکماه اصطرعت مشمر مغلولب ظفر ضرغامه حصد مخدوش ذکر سیف من سیوف الله رأس قثم نشق رأسه فی باذخ السؤدد، و غارز مجده فی اکرم المحتد فلا یصرفنک عن تبعته صارف عارض الی الفتنه کل مناص ان قال فشر قائل و ان سکت فذودعائر. ثم رجع الی صفه المهدی (ع) فقال: او سعکم کهفا، و اکثرکم علما و اوصلکم رحما اللهم فاجعل بیعته خروجا من الغمه و اجمع به شمل الامه فانی جاز لک فاعزم و لا تنثن عنه او وفقت له و لا تجیزن عنه ان هدیت الیه هاه و او مأبیده الی صدره – شوقا الی رؤیته.
حضرت سیدالشهدا حسین بن علی (ع) فرمود: مردی به خدمت حضرت امیرالمؤمنین (ع) رسید و عرض کرد: یا امیرالمؤمنین ما را از مهدی (عج) شما باخبر ساز، حضرت فرمود: وقتی که مردمان منقرض شوند و یاوران دین و حق از میان بروند و مؤمنان اندک گردند در آن موقع خواهد (ظهور فرموده) آن مرد عرض کرد یا امیرالمؤمنین (ع) سلام بر تو باد آن مرد (مهدی (عج) از کدام قبیله باشد؟ فرمود: از بنی‏هاشم از بالاترین قله کوه عرب «کنایه از برترین خاندان عرب» دریای علوی که همه‏ی خیرات در آن جای دارد، و از خاندانی باشد که اهلش به او جفا کنند و از صافی‏ترین و پاکیزه‏ترین معدن هنگامی که همه‏ی قسمت‏های آن کدر و تیره شوند. و ترس ندارد هنگامی که مرگ‏ها با حرص تمام مردم را نابود سازند. و نمی‏ترسند وقتی که مرگ زندگانی را تاریک گرداند. و سست نمی‏گردد موقعی که قهرمانان و جنگاوران بر زمین بغلطند دامن به کمر زده چون شیر ژیان پیروز باشد و مردم را به کشتن درو کند و کافران را زخمدار سازد. شجاع و قوی و شمشیری از شمشیرهای خدا و سرور قوم و بسیار بخشنده باشد و به اصلاح همه‏ی کارهای پردازد در عالی‏ترین
مرتبه سروری و ثابت‏ترین بزرگواری در گرامی‏ترین اصل و نژاد باشد و نباید هیچ عارضه‏ای ترا از پیروی او منصرف کند و ترا به فتنه درافکند آن بعارض اگر سخنی گوید پس بدترین گوینده است و اگر خاموش ماند اهل کینه و حسد باشد سپس حضرت به بیان صفت مهدی (عج) برگشت و فرمود: او پناهش از همه‏ی شما وسیعتر و علمش از همه فزونتر است و از همه بیشتر صله رحم کند بارالها بیعت او را وسیله بیرون آمدن از غم و گرفتاری قرار ده و پراکندگی امت را با دست او جمع گردان و اگر برای تو میسر باشد پس عزیمت کن و از او روی مگردان اگر توفیق رسیدن به خدمت او یافتی و از او دور مباشد چون به او راه یافتی و حضرت آهی کشید و اشاره به سینه‏ی خود کرد و فرمود: چقدر اشتیاق دیدار او را دارم.
(تفسیر نور الثقلین ج ۳ ص ۲۵۲):
فی روضه الواعظین عن المفید قال الصادق (ع): یخرج مع القائم (ع) من ظهر الکعبه سبعه و عشرون رجلا خمسه عشر من قوم موسی (ع)، الذین کانوا یهدون بالحق و به یعدلون، و سبعه من اهل الکهف، و یوشع بن نون و ابودجانه الانصاری، و مقداد و مالک الأشتر، فیکونون بین یدیه انصارا و حکاما.
در کتاب روضه الواعظین به نقل از شیخ مفید (ره): حضرت امام صادق (ع) فرمود: با حضرت قائم (عج) از پشت کعبه معظمه بیست و هفت مرد بیرون می‏آیند که پانزده تن از قوم موسی (ع) باشند آن کسانی که هدایت به حق کنند و به حق متمایل باشند و هفت تن از اصحاب کهف و یوشع بن نون و ابو دجانه انصاری (ره) و مقداد و مالک اشتر (ره) و این جمع در خدمت حضرت قائم (عج) یاوران و حاکمان باشند.
(نورالثقلین ج ۳ ص ۳۸):
قال ابوعبدالله (ع): اول من یبایع القائم (عج) جبرئیل فی صوره طیر أبیض فیبایعه ثم یضع رجلا علی بیت الله الحرام و رجلا علی بیت المقدس ثم ینادی بصوت ذلق تسمعه الخلائق «أتی أمرالله فلا تستعجلوه».
امام صادق (ع) فرمود: نخستین کسی که با حضرت قائم (عج) بیعت کند جبرئیل (ع) است در صورت مرغ سفیدی پس از بیعت یک پا بر بیت الحرام گذارد و یک پا بر
بیت المقدس و با صدای بلند فریاد کشد: «فرمان خدا رسید پس شتاب نکنید».
(نورالثقلین ج ۳ ص ۳۸):
عن ابن‏مهزیار عن القائم (عج) فی حدیث طویل و فیه انه تلی:«بسم الله الرحمن الرحیم أتاها امرنا لیلا او نهارا فجعلناها حصیدا کان لم تغن بالامس» فقلت: یا سیدی یابن رسول الله فما الأمر قال «نحن امر لله عزوجل و جنوده.به نقل از ابن‏مهزیار (ره) از حضرت قائم (عج) در ضمن حدیث طولانی که در آن حدیث آمده حضرت این آیه کریمه را تلاوت فرمود: «امر ما به آن رسید در شب یا روز پس گردانیدیم آنرا درو شده گویی که در دیروز نبود» عرض کردم: سرور من یابن رسول الله (ص) امر چیست؟ فرمود: ما هستیم امر و سپاهیان خدای عزوجل.
(الاربعون حدیثا للمتحقق التستری ص ۴۲):
عن عبدالله بن سنان قال: دخلت انا و ابی‏علی ابی‏عبدالله (ع) فقال: کیف انتم اذا صرتم فی حال لا یکون فیها امام هدی و لا علما یری فلا ینجو من تلک الحیر الا من دعا بدعاء الفریق فقال: هذا و الله البلاء فکیف نصنع جعلت فداک حینئذ؟ قال اذا کان ذلک و لن تدرکه فتمسکوا بما فی ایدیکم حتی یصح لکم الامر.
به نقل از عبدالله بن سنان گفت: من همراه پدرم به محضر امام صادق (ع) رسیدیم حضرت فرمود: چگونه خواهید بود در حالی که امام هادی و راهنمایی نباشی و علم و نشانه‏ای دیده نشود و نجات نیابد از آن حیرت‏ها مگر کسیکه دعای غریق بخواند پدرم گفت: بخدا قسم این گرفتاری است فدایت شوم چه کار کنیم؟ فرمود: در آن موقع که هرگز آنرا نمی‏بینی تمسک به دستورهایی بجوئید که در دست دارید تا امر برای شما صحیح گردد.
(سنن ابی‏داود ج ۲ ص ۴۲۱):
عن جابر ابن‏سمره قال سمعت رسول الله (ص): یقول لا یزال هذا الدین قائما حتی یکون علیکم اثنا عشر خلیفه کفهم تجتمع کلهم تجتمع عله الأمه فسمعت کلاما من االنبی لم أفهمه قلت لابی ما یقول؟ قال کلهم من قریش.
جابرابن سمره گوید: از حضرت رسول اکرم (ص) شنیدم می‏فرمود همیشه این دین بر پا است تا وقتی که دوازده تو خلیفه باشند و امت بر آنان اجتماع کنند و از حضرت

سخنی شنیدم و آنرا نفهمیدم به پدرم گفتم: چه فرمود: گفت: فرمود: همه از قریش باشند.
(سنن أبی‏داود ج ۲ ص ۴۲۱):
عن جابربن سمره قال: سمعت رسول الله (ص): یقول لا یزال هذا الدین عزیزا الی اثنی عشر خلیفه قال فکبر الناس و ضجوا ثم قال: کلمه خفیفه قلت لابی یا ابت ما قال؟ قال کلهم من قریش.
جابر ابن‏سمره گوید: از رسول خدا (ص) شنیدم می‏فرمود: همیشه این دین عزیز است تا دوازده خلیفه باشد گوید: پس مردم تکبیر گویان ناله زدند سپس حضرت سخن گفت آرام به پدرم گفتم پدر چه فرمود؟! گفت: فرموده است: همه از قریشند.
(سنن أبی داود ج ۲ ص ۴۲۲):
عن ام سلمه قالت: سمعت رسول الله (ص) یقول: المهدی من عترتی ولد فاطمه.
به نقل از ام سلمه (ره) گفت: از حضرت رسول اکرم (ص) شنیدم می‏فرمود: مهدی (ع) از عترت من از فرزندان فاطمه (س) است.
(نور الثقلین ج ۴ ص ۴۷):
قال علی به موسی الرضا (ع): لا دین لمن لا ورع له، و لا أمان لمن لا تقیه له، و ان اکرمکم عندالله اعملکم بالتقیه فقیل له یابن‏رسول الله الی متی؟ قال الی یوم الوقت المعلوم و هو یوم خروج قائمنا فمن ترک التقیه قبل خروج قائمنا فلیس منا فقیل له یابن‏رسول الله (ص) و من القائم منکم اهل البیت؟ قال الرابع من ولدی بن سیده الأماه یطهرو الله به الأرض من کل جور و یقدسها من کل ظلم و هو الذی یشک الناس فی ولادته و هو صاحب الغیبه قبل خروجه فاذا خرج اشرقت الأرض بنوره و وضع میزان العدل بین الناس فلا یظلم احد أحدا و هو الذی تطوی له الأرض و لا یکون له ضل و هو الذی ینادی مناد من السماء یسمعه جمیع اهل الأرض بالدعاء الیه یقول: الا ان حجه الله قد ظهرت عند بیت الله فاتبعوه فان الحق معه و فیه و هو قول الله عزوجل:«ان نشاء ننزل علیهم من السماء آیه فظللت أعناقهم لها خاضعین.»
حضرت امام علی بن موسی الرضا (ع) فرمود: کسی که ورع و پارسایی ندارد دین

ندارد و آنکس که دارای تقیه نباشد ایمنی ندارد و همانا گرامی‏ترین شما در پیشگاه خدای تعالی کسی است که بیشتر عمل به تقیه کند عرض شد: یابن رسول الله (ص) تا کی عملی به تقیه کند؟ فرمود: تا روزی که وقتش معلوم است و آن روز خروج قائم (عج) ما می‏باشد پس هر کس پیش از قائم (عج) ما ترک تقیه نماید از ما نخواهد بود عرض شد: یابن رسول الله (ص) قائم (عج) از شما اهل بیت کیست؟
فرمود: چهارمین فرزند من پسر سرور کنیزان خدا بوسیله او زمین را از هر گونه ظلمی پاک می‏کند و از هر ستمی پاکیزه می‏سازد و او است همان کس که مردم در ولادت او شک کنند و او پیش از خروجش غیبت دارد و چون خروج کند زمین به نور وجود او درخشان گردد و ترازوی عدل در میان مردم گذارده شود و کسی به دگری ظلمی نکند و او است آنکس که زمین برای او در نور دیده شود و خود او سایه ندارد و او است آنکس که منادی از آسمان فریاد کشد به گونه‏ای که همه‏ی اهل زمین بشنوند و مردم را دعوت به سوی او کند و گوید: هان که حجت در کنار بیت الله خدا ظاهر شده پس متابعتش کنید زیرا حق با او و در او است و آیه کریمه بدین حقیقت اشاره فرمود: «اگر خواستیم نازل می‏کنیم برایشان از آسمان علامتی را و همه گردنها برای آن علامت خاضع و فروتن شوند».
(سنن ابی‏داود ج ۲ ص ۴۲۴):
عن رسول الله (ص) قال: ان الله یبعث لهذه الأمه علی رأس کل مأته سنه من یجدد لها دینه.
حضرت رسول اکرم (ص) فرمود: همانا خدا برای این امت برمی‏انگیزد بر سر هر صد سال کسی را که دین امت را تجدید کند.
(سنن ابی‏داود ج ۲ ص ۴۳۵):
قال رسول الله (ص): لا تقوم الساعه حتی یخرج ثلاثون کذابا دجالا کلهم یکذب علی الله و علی رسوله.
رسول خدا (ص) فرمود: قیامت بپا نمی‏شود تا سی تن دروغگوی دجال بیرون آید همه آنها بر خدا و پیغمبرش (ص) دروغ می‏بندند.

(نورالثقلین ج ۳ ص ۲۴):
عن الصادق (ع): اذا قام قائم آل محمد (عج) حکم بین الناس بحکم داود لا یحتاج الی بینه، یلهمه الله تعالی فیحکم بعلمه. و یخبر کل قوم بما استیطنوه، و یعرف ولیه من عدوه بالتوسم قال الله عزوجل: «ان فی ذلک لایات للمتوسمین و انها لبسبیل مقیم.
حضرت امام صادق (ع) فرمود: چون قائم آل محمد (عج) قیام کند بحکم داود (ع) در بین مردم حکومت فرماید و نیازی به بنیه و شاهد ندارد خدای تعالی به او الهام کند در نتیجه به علم خود عمل کند و آنچه مردم در باطن و نهاد خود می‏اندیشند خبر دهد و دوست خدا را از دشمنش شناسد با تأمل و تفرس ثابت خدای خدای عزوجل فرماید:«همانا در این نشانه‏هایی است برای اشخاص با تأمل و تفرس.
(نورالثقلین ج ۳ ص ۲۵):
قال ابوعبدالله (ع): اذا قام القائم (عج) لم یقم بین یدیه احد من خلق الرحمان الا عرفه صالح هو ام طالح الا و فیه آیه للمتوسمین و هو سبیل المقیم.
حضرت امام صادق (ع) فرمود: هنگامی که قائم (عج) قیام فرماید هیچیک از مخلوقات خدای مهربان در پیشگاهش قرار نگیرد جز آنکه او را شناسد خواه شایسته و خواه ناشایسته جز آنکه در آن علامتی بروی تأمل کنندگان است.
(تفسیر الجواهر ج ۱۱ ف اللطنطاوی):
عن مالک ابن‏أنس بسنده عن رسول الله (ص) أنه قال: من کذب بألمهدی فقد کفر و من کذب بالدجال فقد کذب.
به نقل از انس ابن‏مالک از حضرت رسول اکرم (ص) فرمود: کسیکه مهدی (عج) را تکذیب کند کافر است و هر کس دجال را تکذیب نماید محققا دروغ گفته.

افزودن نظر