به شام فراقت، ز وصلت سرودم
نبودی بر من، کنار تو بودم

تو غایب ز عاشق، کجایی که باشد
گواه حضورت، تمام وجودم

بدون حضورت، نمازی نخواندم
فضا شد معطر، زعطر سجودم

دلی را ندیدم، زعشقت نلرزد
چو از تو نوشتم، چو از سرودم

همیشه همه جا، همه روز و شبها
به بامت پریدم، به کویت غنودم

نبودی ببینی؟ که پر بودم از تو
به گاه پریدن، به اوج صعودم

همه کهکشانها، به زیر پرم بود
چوبال دلم را به عشقت گشودم

تو احساس نابی، به شعر تر من
تو جاری عشقی، به تار و به پودم

به آهنگ چنگ دلم می‌نوازی،
سرود غمت را به آوای رودم

تو آن بی‌مثالی که مثلت نباشد
تو آن بی‌بدیلی، ترا آزمودم

تو دریای آبی منم قطره، هرگز
که بی تو ندارد بقایی، وجودم

نمانده قرارم، زهرم فراقت
به تحریر چشمم، به آهنگ عودم